Auckland, Yeni Zelanda’nın ticari merkezi. 4.2 milyonluk ülkenin 1.2 milyonu burada oturuyor. 2006’den beri dunyanın en yaşanılır beşinci şehri.
Şehir etkileyici bir coğrafyaya sahip. Volkanik yapısından dolayı şehir tepelik, bir iniyor, bir çıkıyor. Adanın dar bir yerinde kurulduğu için hem batı hem doğu kısmındaki denize kıyısı var, her iki kıyıda da büyük limanı var. Yelkenle dolaşmak Aucklandlılar’ın sevdiği ugraşlardan. Amerika kupasının etaplarından biri buradan hareket ediyor, marinada kupaya katılan ülkeler için daimi yer hazırlanmış. Auckland’ın takma adı “yelkenler şehri”, denizcilikleri hakkında daha fazla bir şey söylemeye gerek var mı?
Şehrin kalbi vapur terminalinden başlayan Queen Caddesi civarında atıyor. Ana alışveriş caddesi burası, yan caddelerde de küçük butikler var. Queen Caddesi’nin başından sola dönüp iki dakika yürürsek Viaduct Limanı’na geliriz, burası geceleri son derece hareketli. Bir çok bar, lokanta ve eğlence yeri deniz kenarına sıralanmış. Ancak burası biraz tuzlu. Cebimin tansiyonu var, az tuzlu bir yer isterim derseniz o da var: Viaduct Quay’den karaya doğru onbeş dakika kadar yürüyerek Ponsonby bölgesine geliyoruz, yine bir çok lokanta, bar var. Fiyatlar daha makul. Ponsonby Caddesi’nden devam ederek Queen Street’i kesiyoruz, arada irili ufaklı Türk restoranları görünüyor. İlginç bir şekilde Araplar bir çok Türk restoranı acmışlar. Arap yemeği dendiğinde satış yapmıyor herhalde. Otoyol üzerinden geçip yürümeye devam ettiğimizde artık yoruldum demeye hakkınız var, kaç saatten beri yürüyoruz. Şehrin en büyük parkı Dominion’da biraz soluklanalım. Kapalı, tropik yaz bahçesi ve Auckland Müzesi görülmeye değer. Müzenin kafesinde bir şeyler içtikten sonra ( Yeni Zelandalılar iyi kahve yapıyor, aferin) Parnell Caddesi’ne giriyoruz. Parnell’de ufak butikler, antika satıcıları, sanat galerileri, bir çok lokanta ve kafe var. Madem ki İngiliz geçmişi olan bir yerdeyiz, balık ve patates mecbur yenecek. Yendi. Yürüyüşe devam. Parnell’de devam ediyoruz deniz kenarına Gümrük Caddesi’ne geliyoruz, burası Queen’le ileride birleşiyor. Auckland’da tam bir daire çizdik, beş altı saat taban teptik, dinlenmek hakkımız. Yoldaki insanları seyretmek için skycity sineması önündeki kafe tam biçilmis kaftan. Auckland Film Festivali yeni başlamış, kuyruk var. Sokağa çıkınca şehrin en yüksek binası Sky Kulesi karşımızda. Adrenalin peşindeyseniz bu kuleden asağı atlayabilir ya da yaklaşık 200 metre yukarıda açık havada korkuluk olmadan yürüyebilirsiniz ( güvenlik ipi bağlı, yoksa kac kişinin son yürüyüşü olurdu acaba?).
Queen Caddesi vapur iskelesinden körfezin karşısına ya da körfezdeki adalara sık sık vapur var. Biz de vapur keyfi yapalım mı? Devonport’a varmak sadece 15 dakika sürüyor. Aucklandlılar haftasonları Devonport’ta gelip dolaşmayı seviyor. İskele civarındaki mağazalar ve yeme-içme yerleri keyifli yerler. İlk Mairo yerleşimleri bu mahallenin yerinde imiş, daha sonra İngiliz yönetimi sırasında Devonport’taki iki volkanik tepe şehrin savunulması için kullanılmış. Her iki tepede şehrin tam karşıdan güzel manzarasını görmek için ideal yerler. Hava kararmaya başladı, geri dönme zamanıdır.
Başar Kurtbayram